Black Canyon of the Gunnison (die rivier)

We gaan vroeg op pad, want willen een nachtje op de south rim van het state park Black Canyon of the Gunnison staan. En die plek konden we vooraf niet reserveren. Het principe first come, first serve doet hier opgeld. Wanneer we na een stevige klim naar 2536 meter hoogte aankomen op het state park blijkt bijna alles gereserveerd te zijn. We snappen ‘m niet, maar hebben mazzel en vinden toch nog een plek. De eerste herten zijn onze camper inmiddels voorbij gelopen. Later op de middag gaan we de Rim Rock trail lopen richting visitor centre. Er wordt geadviseerd om rustig aan te doen en veel te drinken. Water, geen bier!

Wat een schitterende trail was dat om te lopen. Er wordt geadviseerd om minimaal één lichaamslengte van de rand af te blijven. En die snappen we! Het gaat steil naar beneden op sommige plekken. We lopen omhoog en naar beneden en stoppen regelmatig om te genieten van het uitzicht en horen de rivier de Gunnison, die we pas later ook zien diep in de canyon. Helaas genieten er maar vier van ons van dit prachtige landschap. Zarah blijft over het algemeen in de camper zitten (die daarmee door haar wel heel goed gebruikt wordt). Het zij zo, haar eigen keuze en als ze wat ouder is denkt ze daar vast nog een keer over na (en wat ze allemaal gemist heeft). 

Nadat we ook nog bij het visitor centre geweest zijn en daar nog een uitzichtpunt bezocht hebben, van waaruit je dwars door de canyon kan kijken, gaan we terug. Al met al zijn we toch zo’n drie uurtjes zoet geweest. En dat op 8320 feet (2536 m).

En terwijl de herten achter onze camper langs lopen genieten we van een stille avond.