Mountain Lake

Het is ruim 90 F. en we zijn onderweg vanuit Minneapolis. Airco op maximaal. Wegen als liniaalstrepen in het landschap, tientallen kilometers over een grote platte pannenkoek met links en rechts van ons mais, zo ver als we kunnen zien. Afgewisseld door aardappelen en enorme silo’s. Met afslagen rechtstreeks van de highway af een gravelroad op richting enorme boerderijen. Na tweeëneenhalfuur rijden zien we bordjes camping en omdat de campings in en rond Sioux Falls vol zitten zoeken we een ander plekje. We nemen de afslag en komen in Mountain Lake. Een plaatsje met ff ruim 2000 inwoners. We worden door de routeplanner op de telefoon van Manon door het dorp geleid. En raken via een gravelroad op een kleine gemeentelijke camping. Prima plek met stroom en water. Een oudere man komt ons tegemoet en vraagt lachend of we op zoek zijn naar een plekje in de schaduw. Ik stap uit en krijg een enveloppe mee waar we $20 in moeten stoppen. Deze moet in een brievenbus en klaar is kees. We staan. Airco op maximaal, want eenmaal buiten voelt de wind als een oververhitte föhn.

Casper wil even naar het meer lopen om te kijken of hij kan zwemmen. Helaas dat gaat niet. Het is echt een vismeer. Het bordje bij de douches met daarop de waarschuwing dat je geen vis mag schoonmaken in de douche zei eigenlijk al genoeg. We lopen verder en komen langs een enorme begraafplaats. Casper wil daar graag even kijken, dus dat doen we dan ook. Tot onze verwondering zien we heel veel Nederlandse namen op de stenen, zoals Klein, Behrends en ten Hoog. Sommige namen al licht verbasterd naar Amerikaanse spelling, maar nog steeds overduidelijk van Nederlandse oorsprong. Allemaal mensen die begin 1900 richting de VS zijn gegaan.